اثر تمرین مقاومتی دایره ای بر سطح گرلین پلاسمایی زنان جوان

چکیدهمقدمه: گرلین یک پپتید اشتها آور معده ای است که در ایجاد رفتار سیری موثر می باشد و نقش مهمی در تعادل انرژی و هموستاز گلوکز ایفا می کند. شواهد بسیار زیادی نشان می دهد که فعالیت های مقاومتی بخش بسیار مهمی از توصیه های ورزشی، برای کاهش وزن می باشند. هدف این پژوهش بررسی اثر 4 هفته تمرین مقاومتی دایره ای بر سطح استراحتی گرلین تام، گلوکز، انسولین و استروژن پلاسما بود. مواد و روش ها: 27 دانشجوی دختر تربیت بدنی (میانگین سن 54/1±22 سال، قد 05/5±66/162 سانتی متر، نمایه ی توده ی بدن 86/1±76/20 کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی 08/2± 95/2%) به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و یک گروه شاهد قرار گرفتند. برنامه ی تمرین با دو شدت 40 و 80% یک تکرار بیشینه، 4 روز در هفته و به مدت 4 هفته انجام شد. نمونه گیری خون 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از برنامه ی تمرین انجام گرفت. یافته ها: یافته های آزمون آنووا نشان داد که بین سطح گرلین تام (88/0p=)، گلوکز پلاسما (1/0p=) و انسولین (66/0p=) در گروه ها تفاوت معنی داری وجود ندارد، اما همبستگی منفی معنی داری (05/0p= ، 4/0-r=) بین سطح گرلین تام و استروژن پلاسما به دست آمد. نتیجه گیری: به نظر می رسد، عدم تغییر وزن آزمودنی ها در مدت برنامه ی تمرین و کوتاه مدت بودن برنامه ی تمرین ها ممکن است دلیل عدم افزایش گرلین در این پژوهش باشد، البته احتمال دارد زیرگروه های گرلین تام (گرلین آسیل دار و بدون آسیل) تغییر کرده باشند.